رابطه من-ديگري به چه معنا است و چگونه ساخته ميشود؟ چه فرایندي است كه باعث ميشود ديگري تبدیل به «دیگری » بشود؟ در اين كارگاه به این خواهم پرداخت که در بنیادی‌ترین سطح چه فرایندی باعث می‌شود تا چیزی، در ساختار ادراک آگاهانه‌ی ما، به مثابه «دیگری» پدیدار شود. وقتی ما با این موجود ذهن‌مند وارد تعامل می‌شویم و به تدریج تاریخچه‌ای از تعاملات را با او می‌سازیم لحظۀ تولدِ واحدِ من-دیگری است. لحظه ای که من، می توانم دیگری را درک کنم و با او رابطه ای همدلانه بسازم. و این، همان چیزی است که در روان شناسی تحت عنوان " شنیدنِ فعالانه" می‌شناسیم. در اين دوره به این خواهيم پرداخت که در شنیدن فعالانه، رابطۀ همدلانه چگونه در بنیادی ترین سطح خود ساخته می‌شود. همچنين به این خواهيم پرداخت که با در نظر گرفتن این فرایند، تنهایی، چه معنا و مفهومی پیدا میکند؟ نشان می دهيم که چگونه میتوان معنایی عمیق از تنهایی و از دیگری به دست آورد. و چگونه میتوان آن را به جریانِ روانشناسی مثبت گرا و مشخصا مفهوم Flow گره زد. به این ترتیب افق هایی کاملا تازه اي برای مواجهه و فهمِ تنهایی / ملال / انزوا / درونگرایی – برونگرایی / روابط اجتماعی و حتی اوتیسم در اختیارمان قرار خواهد گرفت. مخاطبان: دانشجويان روانشناسي، علوم شناختي، فلسفه؛ تراپيست ها و روانشناسان و هر آن كس كه مشتاقِ فهم ماهیت روابط انسانی است.